Καθώς κατηφόριζα ξεπρόβαλε στην στροφή το παλιό το καφενείο.Ρίχνοντας μια ματιά,ήταν άδειο.Μου κίνησε την περιέργια διότι αυτό έσφιζε από ζωή.Κόβω το τιμόνι όλο δεξιά, με κίνδυνο να τσακιστώ με το ρημάδι το παπί,και πάω να δώ αν έχει βάλει λουκέτο.
Ηταν ανοιχτό,και μπαίνοντας μέσα φωνάζω "καφετζή".Ακούστηκε ο αντίλαλος,δεν υπήρχε ψυχή μέσα!Νάτος τελικά....
ο καφετζής,εμφανίζεται .Χαίρεται που με βλέπει.Πιάνοντας την κουβέντα μου λέει "τι θα πιείς";
Μιας και δεν υπήρχαν άλλοι να πλακωθούμε στα ούζα,παραγγέλνω ένα ουίσκυ να το πιώ και να σηκωθώ να φύγω.Να μην λέω πολλά,ήρθε η ώρα να φύγω και ρωτάω τι χρωστάω.4,50 Ευρώ το ουίσκυ μάγκες στο καφενείο,και με την μεζούρα!Ρωτώντας τον καφετζή πόσα ποτήρια βγάζει στο μπουκάλι μου είπε 20.Δηλαδή 20χ4,50 μας βγάζει 90 ευρώ το μπουκάλι.Ούτε σε κέντρο διασκεδάσεως να πήγαινα δηλαδή.
Πως να μην είναι έρμο το καφενείο;Βάλτο ρε καφετζή 2,50 και θα βγάλεις μεροκάματο.Δεν θα δώσεις μόνο ουίσκυ,θα βγάλεις και από αλλού.Με 2,50 ευρώ θα πιεί ο πελάτης και 4 ποτήρια.Θα δώσει ένα δεκάρικο,ενώ με 4,50 ευρώ που πάς ρε κακομοίρη;
Κάτσε εκεί να βαράς μύγες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου